Το κρανίο έχει πολλές φλέβες και αρτηρίες. Τραύματα στο κρανίο μπορεί να προκαλέσουν σοβαρή αιμορραγία, πράγμα που επίσης δημιουργεί κίνδυνο για σοκ.
Αντιμετώπιση:
Η αντιμετώπιση των κρανιακών πληγών είναι παρόμοια με αυτές των ανοιχτών πληγών γενικά.
Παρόλα αυτά, χρειάζεται ειδική προσοχή για πιθανά κρανιακά κατάγματα.
Με οποιοδήποτε κρανιακό τραύμα λαμβάνουμε υπόψη την πιθανότητα εγκεφαλικού τραύματος.
- Σταματάμε την αιμορραγία. Αν υποψιαζόμαστε συμπιεστικό κρανιακό κάταγμα, δεν ασκούμε πίεση απευθείας πάνω στην πληγή. Αντ’ αυτού καλύπτουμε την πληγή με γάζα και απαλά ασκούμε πίεση γύρω από την πληγή.
- Κρίνουμε τον κίνδυνο καθαρισμού με υγρό. Ανοιχτά κατάγματα στο κρανίο δεν πρέπει να καθαριστούν με αντισηπτικό ή ορό. Καθαρίζουμε την πληγή μόνο αν δεν υποπτευόμαστε πως υπάρχει ανοιχτό κάταγμα.
- Καλύπτουμε την πληγή. Βάζουμε γάζα πάνω από την πληγή. Ασκούμε πίεση (βλέπε βήμα 1) μέχρι να σταματήσει η αιμορραγία. Σταθεροποιούμε την γάζα με επιδέσμους.
- Εκτιμούμε τον κίνδυνο για σοκ. Αν υπάρχει μεγάλη αιμορραγία, υπάρχει κίνδυνος για σοκ. Παρακολουθούμε τα σημάδια του σοκ.
- Εκτιμούμε την ύπαρξη εγκεφαλικού τραυματισμού.
- Εκτιμούμε την ανάγκη για μεταφορά. Άτομα με κρανιακή αιμορραγία αλλά χωρίς κρανιακό κάταγμα δεν χρειάζονται απαραίτητα δευτεροβάθμια ιατρική φροντίδα. Παρ›όλα αυτά, ανάλογα την σοβαρότητα της πληγής, μπορούμε να τα παραπέμψουμε σε δευτεροβάθμια φροντίδα για ράμματα, που βοηθούν στην ίαση και στο κατά πόσο η πληγή θα αφήσει σημάδι.